Historie: een mooie waaier aan interne competities

Als er iets is waarin Chess Society Zandvoort zich onderscheidt van de meeste schaakverenigingen, dan is het wel de opzet van de eigen interne competitie. Bij Chess is er namelijk voor elk wat wils!

De eerste jaren sinds de oprichting van de club op 3 september 1990 werd er nog geen interne competitie verspeeld. We begonnen immers met exact acht leden. Het belangrijkste doel destijds was om goed te presteren in de externe competitie van de NHSB en zo snel mogelijk te promoveren naar een hogere klasse. Dit lukte zó goed, dat we na twee seizoenen al twee keer gepromoveerd waren en vanaf seizoen 1992-1993 met het eerste in de tweede klasse speelden.
Een direct gevolg van dit fraaie succes was een ledenaanwas voor de vereniging, waardoor we zelfs een tweede team op de been konden brengen. Bovendien dwong dit tweede team datzelfde jaar direct promotie af naar de derde klasse.

Start interne competitie

In het seizoen 1993-1994 werd serieus gestart met de interne competitie. Er werd dat seizoen alleen conform het klassieke tempo over een aantal rondes gespeeld. De eerste kampioen die we mochten begroeten was Marc Kok, op de voet gevolgd door Peter Kühn en Peter van de Beek.
Het jaar daarop, seizoen 1994-1995, werd in de ALV besloten om de vaste clubavonden op de vrijdag op een andere manier in te vullen. Naast de interne competitie met het gebruikelijke klassieke tempo, werd er een aparte rapid- én snelschaakcompetitie in het leven geroepen. Deze twee nieuwe competities werden in meerdere rondes over een aantal avonden gedurende het seizoen verspeeld.
Dit bleek een beproefde formule te zijn. Elk jaar wordt in de ALV gevraagd of de opzet met drie verschillende competities naar tevredenheid verlopen is. Vervolgens wordt er elk jaar met algemene stemmen besloten om de opzet van de competities onveranderd te laten!

Kees Koper: de klassieke kampioen

De afgelopen jaren hebben we diverse kampioenen in de interne competitie voorbij zien komen. Zonder alle andere spelers van onze club te kort te willen doen, valt de geweldige prestatie van Kees Koper direct in het oog. De afgelopen jaren wist hij liefst 11 (elf!) keer de titel van clubkampioen van Chess Society Zandvoort te behalen! Daarnaast sleepte hij ook nog drie keer een zilveren en drie keer een bronzen plak in de wacht. En dat op een totaal van 26 kampioenschappen in de interne competitie.
Kees wordt op eerbiedige afstand gevolgd door Leo Keesman en Boudewijn Eijsvogel die respectievelijk vijf en drie keer clubkampioen waren en Marc Kok en Jan Vos die elk het interne goud tweemaal veroverden. Met andere woorden: Kees kan zich in alle opzichten de ongekroonde clubkampioen van de interne competitie noemen.

Rapid-competitie: Olaf Cliteur 20 keer de beste!

Vanaf de start werd het rapid-kampioenschap verspeeld over 24 partijen, verdeeld over acht avonden. Net zoals bij de interne en snelschaakcompetitie kan een speler bij afwezigheid voor een aantal partijen compensatie krijgen.
De eerste rapid-kampioen die in 1995 met de eer ging strijken was Boudewijn Eijsvogel, op de voet gevolgd door Kees Koper. Opmerkelijk was verder de gedeelde derde plaats die opgeëist werd door Caroline Stam de Jonge en Hans Drost. Dit blijkt namelijk de enige gedeelde ereplaats in de historie van onze competities te zijn.
Wat voor de interne competitie gold, gaat voor het rapid-competitie in versterkte mate op. Van de 25 rapid-kampioenschappen werden er niet minder dan 20 (twintig!) door Olaf Cliteur binnengehaald. Verder werd hij ook nog één keer tweede. Naast Boudewijn, die zoals gezegd in 1995 de titel veroverde, wisten alleen Chris van Bockel en Jan Vos elk twee keer te triomferen.

Befaamd snelschaakkoppel

Tegelijk met het rapid ging in het seizoen 1994-1995 ook de snelschaakcompetitie van start. De opzet van deze competitie bleek van meet af aan goed te werken. Het snelschaakkampioenschap wordt verspeeld over vijf avonden. Met dit verschil dat hier elke speelavond een afzonderlijk toernooi wordt gehouden, waarbij afhankelijk van de opkomst iedereen minstens één keer tegen iedereen speelt. De bedenktijd is moordend, vijf (slechts 5) minuten per persoon per partij. Van de spelers die vijf speelavonden meegespeeld hebben, vervalt het slechtste resultaat. Hans Drost ging in 1995 met de eerste titel in het snelschaken aan de haal met op de tweede en derde plaats Marc Kok en Simon Bosma. Dezelfde spelers wisten dit kunststukje in precies dezelfde volgorde te herhalen.
Vervolgens sloeg het (bijna) onverslaanbare koppel Olaf Cliteur en Kees Koper onverbiddelijk toe. Olaf mocht zich niet minder dan 17 (zeventien!) keer snelschaakkampioen noemen en werd ook nog eens vier keer tweede. Bij Kees was het juist andersom. Hij werd drie keer kampioen, 15 (vijftien!) keer tweede en nog eens vijf keer derde. Alleen Jan Vos toonde tweemaal aan dat het befaamde koppel wel degelijk te verslaan was.

Voor elk wat wils

Niet alleen de bovengenoemde coryfeeën hebben de voorbije dikke kwart eeuw genoten van de drie diverse competities. Het zijn vooral ook alle andere niet bij naam en toenaam genoemde leden van Chess Society Zandvoort, die met hun enthousiasme de wekelijkse vrijdagavond luister hebben bijgezet (en nog steeds bijzetten).
Er zijn leden die trouw meedoen aan alle wedstrijden, ongeacht het speltempo. Andere leden, die vanwege hun drukke agenda vaak verhinderd zijn, komen van tijd tot tijd met veel plezier zonder enige verplichting hun partijtje meespelen. Ook zijn er spelers die ervoor gekozen hebben om niet in alle divisies mee te spelen, maar bijvoorbeeld alleen te snelschaken of zich te focussen op de interne competitie dan wel op het rapid-kampioenschap. Of een combinatie van twee verschillende competities.
Om kort te zijn: er is voor elk wat wils. En eigenlijk twijfelt niemand eraan dat we de komende jaren trouw zullen blijven aan de onovertroffen opzet van onze interne competities. Unieke competities van een werkelijk unieke schaakclub!

Alle medaillespiegels, bijgewerkt tot en met het seizoen 2018/’19, zien? Klik dan hier!